…a może już masz konto?
Zaloguj się na swoje kontoNiedawne, głośne orzeczenie Sądu Najwyższego zapewniło kluczową jasność w sporach między konsumentami posiadającymi kredyty w walutach obcych, w tym frankowiczami, a bankami.
Uchwała, oznaczona jako III CZP 25/22, zakończyła okres niepewności, dostosowując swoją decyzję do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).
Decyzja Sądu Najwyższego wywołała mieszane reakcje. Związek Banków Polskich wyraził obawy co do legalności orzeczenia. Stowarzyszenie podkreśliło, że sześciu sędziów przedstawiło zdania odrębne, w szczególności w zakresie tego, czy umowa powinna pozostać skuteczna po usunięciu klauzul abuzywnych.
Pomimo tych wątpliwości, orzeczenie Sądu Najwyższego określiło kilka kluczowych zasad, które odnoszą się do głównych kwestii w sporach dotyczących kredytów walutowych.
Po pierwsze, jeżeli umowa kredytu zawiera klauzule abuzywne dotyczące ustalania kursu waluty obcej i zostaną one uznane za niewiążące, to nie jest możliwe zastąpienie takich klauzul innym sposobem ustalania kursu spłaty.
Po drugie, w przypadku braku możliwości ustalenia w umowie wiążącego obie strony kursu waluty, umowa nie wiąże stron w żadnym innym zakresie i należy ją uznać za całkowicie nieistniejącą.
Po trzecie, w trakcie wykonywania umowy, która następnie zostanie uznana za nieistniejącą, powstają dwa odrębne roszczenia, a nie jedno roszczenie oparte na saldzie tego, co bank wypłacił klientowi i tego, co klient spłacił do czasu stwierdzenia nieważności umowy.
Ustalono również, że umowy kredytowe upadają w całości, potwierdzając teorię dwóch odrębnych roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, a także wyjaśniono kwestię przedawnienia roszczeń bankowych.
Sąd Najwyższy wyraźnie wykluczył możliwość żądania odszkodowania za korzystanie z kapitału przez którąkolwiek ze stron, dostosowując się do orzecznictwa TSUE, zgodnie z którym można żądać jedynie odsetek ustawowych za opóźnienie.
W odpowiedzi na orzeczenie, eksperci prawni sugerują, że najlepszym i najszybszym rozwiązaniem problemu kredytów walutowych jest zawarcie ugody przez banki i kredytobiorców.
Decyzja Sądu Najwyższego może stanowić zachętę dla banków do oferowania swoim klientom uczciwych ugód.
Podsumowując, uchwała Sądu Najwyższego III CZP 25/22 wnosi bardzo potrzebną jasność do sporów o kredyty walutowe w Polsce, wzmacniając przyjazne konsumentom stanowisko prawne.
Choć Związek Banków Polskich wyraził wątpliwości natury konstytucyjnej i zgłosił zdania odrębne, oczekuje się, że orzeczenie to ugruntuje istniejące orzecznictwo w zakresie nieważności umów kredytowych i może zachęcić większą liczbę frankowiczów do dochodzenia sprawiedliwości przed sądem.
Na rynkach giełdowych inwestuję już ponad 12 lat. Od 5 lat interesuję się również kryptowalutami. Na codzień pracuję w sektorze finansowym, więc mam bieżące rozeznanie w świecie gospodarki i ekonomii. Cenię przede wszystkim solidną analizę fundamentalną przedsiębiorstw oraz inwestowanie długoterminowe.
93 %
90 %
Dyskusja (0 komentarzy)
Nikt jeszcze nie dodał komentarza. Zaloguj się i bądź pierwszy! Opublikuj swoje przemyślenia i rozpocznij dyskusję.